Jaarverslag 2017 stichting MpM
In 2017 heeft de stichting een lastige periode meegemaakt.
In februari 2017 kwam de uitgezonden arts Freek van Slooten met zijn vrouw en twee kindertjes terug naar Nederland.
Alle schriftelijke en materiële zaken werden in goede harmonie afgehandeld. De stichting is blij en trots op hetgeen Freek en Anna in vier jaar hebben kunnen realiseren en bereiken. Door het werk van Freek en Anna zijn veel levens gered en heeft de kerk (De IRM) waar mee werd samengewerkt, een herkenbare en getuigende plek in de samenleving van Milange gekregen.
In 2016 hebben we de opvolging voor Freek en Anna voorbereid. We hadden een nieuwe arts gevonden waar we hoge verwachtingen van hadden. In december 2016 ging onze voorzitter als afronding van onze overeenkomst, samen met de nieuwe arts kennis maken in Milange. Ook dit verliep geheel volgens verwachting. Na terugkomst in Nederland heeft de nieuwe arts ons echter meegedeeld dat hij toch van de uitzending wilde afzien.
We begonnen het jaar dus met een fikse tegenvaller voor de stichting. Omdat het niet eenvoudig bleek om weer een nieuwe arts te vinden hebben we onze partners in Milange en in Zuid Afrika meegedeeld dat er niet direct een nieuwe arts zou komen.
In de loop van 2017 hebben we met diverse artsen contact gehad om tot uitzending te komen. Helaas is het niet tot een uitzending gekomen. Verschillende redenen werden aangedragen, en verschillende obstakels werden benoemd.
- Het belangrijkste obstakel was voor een aantal gegadigden dat we van hen verlangden dat er meer duurzaamheid in het project moest komen. Hiervoor vroegen we van de artsen dat zij meer aan opleiding, training en coaching van aanwezige gezondheidsmedewerkers zouden gaan doen. Dit blijkt voor artsen die graag arts willen zijn een moeilijke taak.
- Dat de voertaal Portugees is, vormt helaas ook een ernstige belemmering.
- Ook onze wens van een uitzendperiode van 4 jaar, wat nodig is om duurzaamheid te bevorderen, bleek een obstakel.
- De arbeidsverhoudingen voor een vrijwillige arts uit Nederland, tussen door de overheid aangestelde en betaalde lokale artsen, bleek eveneens een aantal keren een belemmering.
Nadat we met een aantal artsen overleg hebben gevoerd, zonder het gewenste resultaat te bereiken, hebben we als stichting onze knopen geteld en hebben uiteindelijk besloten geen Nederlandse arts meer naar Milange uit te sturen.
In het najaar van 2017 hebben we besloten te onderzoeken of het opleiden van lokale mensen in Mozambique tot volwaardige Christelijke artsen of verpleegkundigen een mogelijkheid zou zijn.
We kwamen via via in aanraking met de Katholieke Universiteit van Beirra. Deze universiteit heeft een uitstekend functionerende medische faculteit. Het is mogelijk om daar studenten te plaatsen die na hun opleiding vrij zijn om zelf een plek in de gezondheidszorg te zoeken. Het is dan onze bedoeling om Christelijk gemotiveerde jongeren te vinden die arts willen worden, en waarvoor wij bijdragen in de studiekosten en het levensonderhoud. Betaling van het salaris zal dan niet of niet geheel van overheidswege plaats vinden. We hebben goede hoop dat deze mogelijkheid wel resultaat zal hebben. Bovendien heeft deze manier van hulpverlening een aanzienlijk betere duurzaamheid.
In het najaar van 2017 heeft onze partner uit Zuid Afrika de samenwerking helaas beëindigd omdat we geen nieuwe arts meer uit Nederland uitzenden.
Op dit moment (voorjaar 2018) kunnen we reeds meedelen dat er met twee studenten afspraken worden gemaakt om met onze ondersteuning een medische opleiding te starten of af te ronden.
Als stichtingsbestuur zijn we blij dat we in 2017 een beweging hebben kunnen maken waardoor we ons verder kunnen inzetten voor de verbetering van de gezondheidszorg op lokaal niveau door meer inbreng in Christelijke zorg.